dinsdag 30 januari 2007
Een dooie boel
ga es dood, Socrates
Socrates was niet bang voor de dood. 'Als ik er ben, is de dood er niet - en omgekeerd'. Helemaal klaar met dit soort bijdehante uitspraken gaven de oude Grieken hem de gifbeker. Die dronk hij keurig leeg, zo was hij dan ook wel weer. Van Socrates weten we nog een hoop* omdat zijn leerling Plato alles keurig heeft opgeschreven. Van bijna al zijn tijdgenoten is ieder spoor uitgewist, net als die van de vervlogen generaties na hem. Hoeveel weet jij eigenlijk van je overgrootouders?
digitale geest
Wel eens nagedacht wat er met een Hyve of Myspace moet gebeuren nadat de eigenaar tegen de fatale boom is gereden? Weggooien is eigenlijk zonde! Fotoalbums, weblogs, profiel en sympathieke krabbels zijn samen een mooie momentopname van de dierbare. Hiermee kunnen we de digitale geest van de ex-levende in leven houden.
elektronische schoenendoos
En dit gaat nog veel extremer worden. Als wij over 50 jaar het loodje leggen, hebben we een rijke online identiteit opgebouwd. Vakantiefoto's, trouwalbum, filmpjes, blogs, favoriete muziek, etc, etc. Kleinkinderen zullen die elektronische schoenendoos met nostalgalia niet willen deleten. Voor een klein bedragje blijft alles op de trilibyte serverruimte van de familie behouden. Samen met het online rouwregister en de video van de uitvaart. En anders zorgen sites als archive.org er wel voor.
stamboomsurfen
Op deze manier ontstaat er een necropolis van verdwenen levens op het mondiale netwerk. Op een dag zijn er meer profielen van de doden dan van de levenden. Een onmetelijk Pompeï met ontelbare sprekende voorouders. Als je je nu verveelt kun je langs de levens van je vrienden en hun vrienden surfen. Op een dag kun je ook langs je stamboom surfen.
* bijvoorbeeld dat 't citaat niet van hem was, maar van Epicurus
Socrates was niet bang voor de dood. 'Als ik er ben, is de dood er niet - en omgekeerd'. Helemaal klaar met dit soort bijdehante uitspraken gaven de oude Grieken hem de gifbeker. Die dronk hij keurig leeg, zo was hij dan ook wel weer. Van Socrates weten we nog een hoop* omdat zijn leerling Plato alles keurig heeft opgeschreven. Van bijna al zijn tijdgenoten is ieder spoor uitgewist, net als die van de vervlogen generaties na hem. Hoeveel weet jij eigenlijk van je overgrootouders?digitale geest
Wel eens nagedacht wat er met een Hyve of Myspace moet gebeuren nadat de eigenaar tegen de fatale boom is gereden?
elektronische schoenendoos
stamboomsurfen
Op deze manier ontstaat er een necropolis van verdwenen levens op het mondiale netwerk. Op een dag zijn er meer profielen van de doden dan van de levenden. Een onmetelijk Pompeï met ontelbare sprekende voorouders. Als je je nu verveelt kun je langs de levens van je vrienden en hun vrienden surfen. Op een dag kun je ook langs je stamboom surfen.
Reacties:
<< Home
Als je nu al wilt weten hoe je stamboom eruit ziet kan je ook zelf gaan speuren op www.genlias.nl
Dan moet je wel weten hoe je opa's vader heet en waar die is geboren. Recente info vind je hier niet, pas na 100 jaar wordt een geboorte-akte openbaar...
De levensverhalen moet je er zelf bijverzinnen, of je vraagt het gewoon aan je opa/oma. Krijgen die ook weer eens een kleinkind op bezoek :)
Dan moet je wel weten hoe je opa's vader heet en waar die is geboren. Recente info vind je hier niet, pas na 100 jaar wordt een geboorte-akte openbaar...
De levensverhalen moet je er zelf bijverzinnen, of je vraagt het gewoon aan je opa/oma. Krijgen die ook weer eens een kleinkind op bezoek :)
Wat een cool idee! Over 50 jaar dus veel minder frustratie over hoe weinig verhalen van vroeger je online vindt - ik word er nu al blij van voor mijn nazaten. :)
# posted by 
: 31 januari 2007 om 16:25
: 31 januari 2007 om 16:25
@ Nynke: ik wil van deze gelegenheid gebruikmaken je nazaten de groeten te doen, voor het moment dat ze dit lezen. Groeten uit 2007 jongens & meisjes, jullie hadden een coole oma!
Anderzijds vormen al dit soort internetverhalen ook een probleem voor toekomstige historici. Internet draagt namelijk (ondanks dat je blogs ed kunt bewaren) een gruwelijke vluchtigheid en anonimiteit met zich mee. Ik vind het nu al zielig voor toekomstige historici om bijv. uit te vinden wie Elske was: er staat geen achternaam bij, geen geboorteplaats, geen nadere gegevens... alleen een link naar Hidde, die tenminste wel aardig te traceren is. Maar wellicht vindt Elske (net als ik overigens) het maar een naar idee dat andere mensen wel eens zoveel jaar later onderzoek naar ons willen doen (met alle dirty details!)
Ja, geef ons maar een fatsoenlijk boek, daar blijft alles tenminste goed instaan! (zeker als het van perkament is, en niet van dat goedkope vergelende papier...)
; )
greetz, evelien
Ja, geef ons maar een fatsoenlijk boek, daar blijft alles tenminste goed instaan! (zeker als het van perkament is, en niet van dat goedkope vergelende papier...)
; )
greetz, evelien
# posted by : 31 januari 2007 om 21:31
: 31 januari 2007 om 21:31
@ Evelien:
ik vind het geen vies idee dat mensen over een paar honderd jaar weten wat ik doe; die ken ik toch niet. Ik voel me ook niet schuldig als ik naar een archeologische tentoonstelling ga... ;) Ik vind het problematischer als mensen van nu of van over een paar jaar dat gericht gaan doen en mij of mensen die ik ken dan gaan proberen te manipuleren. Da's pas vervelend!
ik vind het geen vies idee dat mensen over een paar honderd jaar weten wat ik doe; die ken ik toch niet. Ik voel me ook niet schuldig als ik naar een archeologische tentoonstelling ga... ;) Ik vind het problematischer als mensen van nu of van over een paar jaar dat gericht gaan doen en mij of mensen die ik ken dan gaan proberen te manipuleren. Da's pas vervelend!
@ Blogger: hoei, het wordt ook steeds geavanceerder hier! Nu weet ie ook al mijn naam!
Maar ik voel me nog steeds niet echt bekeken, hoor ;)
Maar ik voel me nog steeds niet echt bekeken, hoor ;)
@ Evelien: Iemand vertelde mij ooit dat de beste manier om iets permanent vast te leggen nog altijd klei is. Maar is het niet ook een beetje zo: 'de beste tijd is kwantiteit'? We laten zo waanzinnig veel sporen na van wat we doen, dat dat juist een veel grotere schat oplevert om een tijdsbeeld te reconstrueren?
@ Nynke: dat is id iets om bij stil te staan. Zowel wat je zelf publiceert als wat je onbewust laat weten (je zoektermen, surfgedrag etc). Denk maar aan het stuk op krossblog over die studente die uit de kleren ging voor studiepunten! Hmm, staat onze jaarboekpagina eigenlijk online? ;-)
@ Nynke: dat is id iets om bij stil te staan. Zowel wat je zelf publiceert als wat je onbewust laat weten (je zoektermen, surfgedrag etc). Denk maar aan het stuk op krossblog over die studente die uit de kleren ging voor studiepunten! Hmm, staat onze jaarboekpagina eigenlijk online? ;-)
De contemporaine geschiedenis kent juist (en in de toekomst nog veel meer) 2 problemen:
- enerzijds een teveel aan bruikbare informatie, die je als onderzoeker nooit allemaal door kunt spitten, waardoor het tijdsbeeldplaatje nooit helemaal volledig wordt. Daarbij komt overigens ook nog het probleem dat over de echte interessante stukken vaak 1000 geheime dossiers bestaan, die na x-jaar geopend mogen worden, maar waarvan je nooit weet of deze dossiers wel correct en volledig zijn... Het is maar de vraag of we er bijv. ooit achter komen hoe het nou echt zat met de Amerikaanse invasie in Afghanistan en Irak....
- anderzijds (met name door de opkomst van internet) juist een tekort aan bruikbare info. Over mensen die NU leven is meer dan voldoende info te vinden, maar over 100 jaar waarschijnlijk niet meer. Digitale info kan ontzettend snel verdwijnen zodra het geen belang meer heeft voor het moment. Denk bijv. aan geboorte- en doopregisters: daar had je er vroeger enorm veel van, die vaak ook nog goed bewaard werden. Op dit moment bestaan deze alleen nog digitaal en de vraag is of al die overheidsgegevens (in kader van privacy ed) ook bewaard en vele jaren later ook geopenbaard worden.
Tja, de potjes en pannetjes van klei vormen inderdaad een veel bestendiger doch saaier materiaal!
greetz, evelien
- enerzijds een teveel aan bruikbare informatie, die je als onderzoeker nooit allemaal door kunt spitten, waardoor het tijdsbeeldplaatje nooit helemaal volledig wordt. Daarbij komt overigens ook nog het probleem dat over de echte interessante stukken vaak 1000 geheime dossiers bestaan, die na x-jaar geopend mogen worden, maar waarvan je nooit weet of deze dossiers wel correct en volledig zijn... Het is maar de vraag of we er bijv. ooit achter komen hoe het nou echt zat met de Amerikaanse invasie in Afghanistan en Irak....
- anderzijds (met name door de opkomst van internet) juist een tekort aan bruikbare info. Over mensen die NU leven is meer dan voldoende info te vinden, maar over 100 jaar waarschijnlijk niet meer. Digitale info kan ontzettend snel verdwijnen zodra het geen belang meer heeft voor het moment. Denk bijv. aan geboorte- en doopregisters: daar had je er vroeger enorm veel van, die vaak ook nog goed bewaard werden. Op dit moment bestaan deze alleen nog digitaal en de vraag is of al die overheidsgegevens (in kader van privacy ed) ook bewaard en vele jaren later ook geopenbaard worden.
Tja, de potjes en pannetjes van klei vormen inderdaad een veel bestendiger doch saaier materiaal!
greetz, evelien
# posted by : 2 februari 2007 om 09:58
: 2 februari 2007 om 09:58
MMM, vond het wel een beetje raar om als je op mydeathspace.com terecht komt dat je dan midden in beeld een grote knipperende banner met "congratulations" ziet.
P.S. kijk eens Hidde ik ook eindelijk op je blog ;-)
P.S. kijk eens Hidde ik ook eindelijk op je blog ;-)
# posted by : 3 februari 2007 om 11:17
: 3 februari 2007 om 11:17
@ Evelien: het is duidelijk iets om aan de bar verder over te praten. Want is het niet ook een beetje zo dat een overdosis aan info met nieuwe slimme methoden misschien wel kan worden benut? Historici en paleontologen hebben altijd truuks verzonnen om het verborgenen boven water te krijgen. En dat info wordt verstopt lijkt mij als leek van alle tijden. Wat betreft de vergankelijkheid van digitaal materiaal: daar ben ik ook bang voor: ik kan me niet goed voorstellen dat een USB-stick na 1000 jaar nog info bevat. Of is de achteruitgang van magnetische dragers maar gedeeltelijk, analoog aan vlekken, schimmel, roest, en valt er toch veel te reconstrueren?
@ Anne: leuk, een comment van jou :-) Ik had die site nog niet zo goed bekeken: die banners zijn inderdaad echt zwaar over de top. Ze klungelen nogal met hun inkomsten...
Een reactie posten
<< Home
