zondag 2 juli 2006
Krossblog in Zuid-Spanje
Hoewel zo offline als de Paus, ook in de bergen van Andalusië werden aantekeningen gemaakt voor Krossblog. Zelfs als er niets gebeurde! Hieronder een exclusieve voorpublicatie uit dit reisdagboek. Het (bijna complete dagboek) en fotoalbum vind je op: www.kross.nl/reizen/Andalusie.
Heuvels en bergen
Zondag 25 juni
grotwoningen
Ontbijten doen we natuurlijk weer op de Plaza Nueva. Dan is het tijd voor alweer onze laatste excursie in Grananda, een bezoek aan Sacromonte, een merkwaardige heuvel net buiten de stad. De hevel heeft een dorre steppe-achtige begroeiing en er ligt een soort bergdorpje op. De geschiedenis van deze plek is een mix van zigeunerlegendes en Roomsche mystiek. Bovenaan is een sympathiek ecologisch museumparkje opgezet. Je kunt er grotwoningen zien, die tot in de jaren zestig niet ongebruikelijk waren hier. Klein, maar koel in de zomer warm in de winkel, en verder als traditionele huisjes van eenvoudige handwerkslieden ingericht. Ook nu nog is er een aantal huizen en bars op de heuvel deels in de bergwand uitgehouwen.
naar de Sierra Nevada
Na een laatste wandeling door de stad pakken we de bus naar de Sierra Nevada, het gebied met de hoogste bergen van Spanje. De bus kronkelt zich door de Apulajarra-streek, ooit bevolkt door zijdekwekende Berbers. In het op ruim 1400 m gelegen dorpje Capileira stappen we uit: het bestaat uit een klein web van kronkelstraatjes met witte vierkante huisjes. We hebben gegokt op de geruchten dat er hier een camping is. Twee meisjes met grote rugzakken (en de slappe lach) stappen hier ook vast niet voor niets uit. Het blijken Carole en Lisa. De Françaises studeren een jaar in Barcelona en spreken om te oefenen Spaans met elkaar, met een dik Frans accent. We besluiten met z'n vieren een plekje zoeken om wild te kamperen. Dat lukt in een weitje met prachtig uitzicht over het dal. Als kersvers groepje eten we samen in het hoogstgelegen restaurant, de tuin van Paco Lopez. Een mooie plek hoewel het er gemeen koud wordt na zonsondergang. Maar we negeren de kou, het is erg gezellig en Carole en Lisa worden van mineraalwater net zo vrolijk als anderen van een fles wijn zouden worden.
Heuvels en bergen
Zondag 25 juni
grotwoningen
Ontbijten doen we natuurlijk weer op de Plaza Nueva. Dan is het tijd voor alweer onze laatste excursie in Grananda, een bezoek aan Sacromonte, een merkwaardige heuvel net buiten de stad. De hevel heeft een dorre steppe-achtige begroeiing en er ligt een soort bergdorpje op. De geschiedenis van deze plek is een mix van zigeunerlegendes en Roomsche mystiek. Bovenaan is een sympathiek ecologisch museumparkje opgezet. Je kunt er grotwoningen zien, die tot in de jaren zestig niet ongebruikelijk waren hier. Klein, maar koel in de zomer warm in de winkel, en verder als traditionele huisjes van eenvoudige handwerkslieden ingericht. Ook nu nog is er een aantal huizen en bars op de heuvel deels in de bergwand uitgehouwen.naar de Sierra Nevada
Na een laatste wandeling door de stad pakken we de bus naar de Sierra Nevada, het gebied met de hoogste bergen van Spanje. De bus kronkelt zich door de Apulajarra-streek, ooit bevolkt door zijdekwekende Berbers. In het op ruim 1400 m gelegen dorpje Capileira stappen we uit: het bestaat uit een klein web van kronkelstraatjes met witte vierkante huisjes. We hebben gegokt op de geruchten dat er hier een camping is. Twee meisjes met grote rugzakken (en de slappe lach) stappen hier ook vast niet voor niets uit. Het blijken Carole en Lisa. De Françaises studeren een jaar in Barcelona en spreken om te oefenen Spaans met elkaar, met een dik Frans accent. We besluiten met z'n vieren een plekje zoeken om wild te kamperen. Dat lukt in een weitje met prachtig uitzicht over het dal. Als kersvers groepje eten we samen in het hoogstgelegen restaurant, de tuin van Paco Lopez. Een mooie plek hoewel het er gemeen koud wordt na zonsondergang. Maar we negeren de kou, het is erg gezellig en Carole en Lisa worden van mineraalwater net zo vrolijk als anderen van een fles wijn zouden worden.
