Krossblog

Lewinsky
Ik heb geweend voor Zinedine. Wat een bittere afsluiting voor zo'n onvergetelijke loopbaan. Wat Lewinsky was voor Clinton, zal deze rode kaart voor hem blijven. Er is geen discussie of 't opzettelijk was, of een rode kaart waard. Maar men vraagt zich nu af of de extra scheidsrechters eigenlijk het oordeel hebben gebaseerd op de stadionschermen, of op wat ze zelf hebben gezien. Dat eerste is namelijk tegen de regels. Als elke beslissing met het scherm gecheckt zou moeten worden stagneert elke wedstrijd. Dus mag geen enkele beslissing op het scherm worden gebaseerd. De volgende stap zou richtmicrofoons zijn. Dan hadden we gehoord hoe Materazzi Zi man's zus voor hoer had uitgemaakt. Of hemzelf voor terrorista. Hup, gele kaart.

elektronisch shirt
De vraag is hoe lang dit nog op zich laat wachten. Op een dag zitten er waarschijnlijk een 3- tot 5tal scheidsrechters in een hokje naar 3D slowmotion opnamen te kijken met de vinger aan de stemknop. Als een speler bij meerderheid bestraft wordt, verandert zijn shirtkleur elektronisch in geel of rood.

la Mano di Dios
Jammer hoor! De charme van voetbal is ook de vreselijke opwinding over de scheidsrechterlijke dwalingen. Als Maradonna gewoon geel had gekregen voor de Hand van God, dan hadden we geen fantastisch verhaal gehad om over na te praten. Volmaakt eerlijke sport is saaie sport. Maar ik geef het toe, dit is preventieve nostalgie. Hoe lang is het geleden dat iedereen riep: 'Een mobieltje - ik moet er niet aan denken altijd bereikbaar te zijn!'...