dinsdag 11 april 2006
Toch maar volgen: VS - Iran
nog een oorlog?
Het avontuur Irak is ongetwijfeld zelfs in Bush' ogen een mislukking. Het is in elk geval niet als coole makkelijke triomf meer te verkopen. Daarom leek het mij dat deze president niet nog een keer vóór de verkiezingen oorlog zou gaan voeren. De potentiële doelwitten zijn bekend: Noord-Korea en Iran. De aanleiding ook: kernwapenprogramma's. Maar de man z'n binnenlandse krediet lijkt te mager geworden om nog een keer de held uit te gaan hangen.
rampzalig
Een stuk uit de New Yorker (echt even lezen!) geeft me echter toch te denken. Er wordt in beschreven hoe in Witte Huis kringen serieuze voorbereidingen gaande zijn voor een pittige luchtaanval op Iran. Waarbij het inzetten van tactische nucleaire wapens zelfs denkbaar is. Salonfähige kernwapens die niet meteen een miljoenenstad in een paddenstoelwolk veranderen, maar een militaire installatie, paleizencomplex of haven annihileren. Hiermee wordt de kloof tussen conventionele (altijd een optie) en nucleaire oorlogsvoering (nooit een optie) overbrugd. Maar dit terzijde. Ook zonder kernwapens is een vernietigende luchtaanval denkbaar. God mag weten wat de gevolgen zijn. Nóg een staat met een kernbom is geen veilig idee. Maar tot nu toe heeft vrijwel elke actie van de VS het Midden Oosten instabieler en onveiliger gemaakt.
Op welke tekenen moeten we de komende maanden letten?
Het avontuur Irak is ongetwijfeld zelfs in Bush' ogen een mislukking. Het is in elk geval niet als coole makkelijke triomf meer te verkopen. Daarom leek het mij dat deze president niet nog een keer vóór de verkiezingen oorlog zou gaan voeren. De potentiële doelwitten zijn bekend: Noord-Korea en Iran. De aanleiding ook: kernwapenprogramma's. Maar de man z'n binnenlandse krediet lijkt te mager geworden om nog een keer de held uit te gaan hangen.
rampzalig
Een stuk uit de New Yorker (echt even lezen!) geeft me echter toch te denken. Er wordt in beschreven hoe in Witte Huis kringen serieuze voorbereidingen gaande zijn voor een pittige luchtaanval op Iran. Waarbij het inzetten van tactische nucleaire wapens zelfs denkbaar is. Salonfähige kernwapens die niet meteen een miljoenenstad in een paddenstoelwolk veranderen, maar een militaire installatie, paleizencomplex of haven annihileren. Hiermee wordt de kloof tussen conventionele (altijd een optie) en nucleaire oorlogsvoering (nooit een optie) overbrugd. Maar dit terzijde. Ook zonder kernwapens is een vernietigende luchtaanval denkbaar. God mag weten wat de gevolgen zijn. Nóg een staat met een kernbom is geen veilig idee. Maar tot nu toe heeft vrijwel elke actie van de VS het Midden Oosten instabieler en onveiliger gemaakt.
Op welke tekenen moeten we de komende maanden letten?
- Veiligheidsraadmoties met steeds hardere ultimatums
- Nieuwe rapporten over het kernwapenprogramma van Iran
- Rapporten over terrorisme/mensenrechtenschendingen in Iran
- Veel slecht nieuws met president Ahmadinejad in de hoofdrol (tot je z'n naam onthoudt)
- Gewoon Bush die vaak 'Iran' zegt