Krossblog

Dit weekend ging ik weer eens per trein naar een feestje in Groningen. Je komt dan natuurlijk onderweg een hoop mensen vluchtig tegen. Deze keer was er iets merkwaardigs aan de hand. Alle, maar dan ook álle meisjes die ik passeerde toonden me na een fractie van een ogenblik een brede, blije glimlach. Op de fiets, op de roltrap, in de coupee, op het perron. Ik ben vast best leuk, maar dit was niet normaal. Ik ben Brat Pitt niet, dat weet ik toch zeker. Wat was er aan de hand?

Ik ging er maar eens goed opletten, en merkte dat ze me net niet aankeken. Ze keken... iets lager. Toen viel het kwartje. Ik had het T-shirt met The ApE-effect aan:
Ik zou het ook eens proberen! (Oja, het feestje was een groot succes.)