zondag 14 augustus 2005
Niets te verbergen?

Er is niets aan te doen. Als ik die vriendin uit Groningen opzoek, die bij het Gerechtshof van Leeuwarden werkt, gaat het altijd over boeven. Zij heeft er echt een passie voor, vooral de killers. Begrijp me niet verkeerd! Ze houdt gewoon van de grote, opzienbarende zaken, waar het er echt op aankomt. Ze mag er alleen nooit zoveel over vertellen, dus ben ik maar wat gaan filosoferen. Dat heeft geleid tot weer een beetje futurisme op mijn weblog, zoals je hieronder zult zien.
een zender in je zak
Mobieltjes geven voortdurend korte signaaltjes af, zodat jou telefoonmaatschappij weet waar je zit. Anders kunnen ze niet naar jou doorverbinden. Je merkt dit als je de grens overgaat: dan krijg je ineens een welkomst SMS-je van het plaatselijke telecombedrijf. Zo kan het telecombedrijf in principe dus aardig volgen waar iemand heengaat. Er bestaat al een tracking-service voor bezorgde ouders. Een simpele vorm van GSM-localisatie is gebruikt om bijvoorbeeld één van de Londen-verdachten op te sporen.

Ik vraag me af hoe ik me dan zal voelen. Als een wildvreemde beambte met één druk op de knop kan opvragen waar ik de afgelopen maanden van minuut tot minuut heb gezeten. De plattegrond van mijn leven. Bekeken: is dat het woord? Maar goed. Jullie weten in nu elk geval waar ik dit weekend was.
Volgende keer: 'dwars door iemand heenkijken'
Reacties:
<< Home
Het opsporen van mobieltjes kwam ook al voor in de film Ronin (1998). Zo spoorden ze die gast Gregor op.
Hee, kende ik niet. In '98 al?? Zo zie je maar weer, tegen de fantasie van filmmakers kan niemand op...
Een reactie posten
<< Home