.comment-link {margin-left:.6em;} MSN Alerts

dinsdag 7 juni 2011

Downgraden

Wat zeg je? WÁT ZEG JE? HALLO, BEN JE ER NOG?!

gniffelen
Onder het oog van gniffelende collega’s pers ik me voor de tiende keer vandaag tegen het raam. Wanhopig ben ik op zoek naar mobiel bereik zodat ik de klant kan verstaan, die ons de komende 3 maanden van werk wil voorzien. Intussen vloekt onze internetredactie dat het Internet het niet doet – sinds UPC vorige maand iets veranderde is ons netwerk niet meer de oude. Na een toevlucht tot de vaste lijn – doet het gelukkig nadat hij onlangs twee dagen stuk was door een kapotte voeding – print ik de offerte van de grote klant uit. Tenminste, dat doet een collega voor me, de printerdrivers zijn al maanden onverklaarbaar kapot op mijn computer.

mismoedig
Als ik wat later naar huis ga bel ik nog even mijn moeder vanuit de trein (gelukkig doet mijn OV-chipkaart het weer, hoewel mijn pinpas steeds vaker kuren vertoont bij het opladen) – tot de verbinding spontaan uitvalt. Thuisgekomen kijk ik mismoedig naar mijn om onduidelijke redenen overleden PC, en schakel dus mijn netbook in om mijn vriendin in Antwerpen te Skypen. Wat niet lukt, we wisselen alleen maar wat krakerige echo’s uit. Goddank is er nog Google Talk (de volgende dag zal mijn headset ermee ophouden). Een gedownloade film kijken dan maar? Welnee, Windows Media Center heeft nooit kunnen connecten met mijn TV.

computer-karma
Help! Ik weet niet wat het is. 5 of 10 jaar terug had ik nooit bereikproblemen met mijn telefoon, kon ik onbekommerd uren webcammen, had ik met mijn speciale videokaart een mooie hotline naar mijn TV, en ging mijn PC net zolang mee tot ik hem aan mijn vader kado gaf die er ook nog jaren plezier van had. Ik geef het maar toe, ik heb al een jaar of meer hele slechte computer-karma. Nu wil ik wel eens weten hoe dit komt!

versleten
Ben ik ongemerkt oud geworden en snap ik niet meer hoe de dingen werken? Ik wil het niet geloven, in 2001 moest je veel slimmer en technischer zijn om bijvoorbeeld te mailen op je telefoon en dat lukte me ook. Heeft de recessie me opgescheept met versleten en/of te goedkope spullen? Zou kunnen maar we hebben net onze bandbreedte geupgrade, mijn eerste webtelefoon was ook na 4 jaar niet versleten en ik heb momenteel de duurste HTC-telefoon. Ik gok dat ik niet alleen sta in mijn malaise, en dat die veroorzaakt wordt door een mix van twee dingen:
  1. De vraag naar altijd-online-multimedia is zó geëxplodeerd dat leveranciers qua bandbreedte en hardware-productiecapaciteit nog maar nauwelijks de groei kunnen bijbenen. Wat leidt tot veel meer maandagochtend-exemplaren, en permanent overbelaste netwerken. Daarnaast levert het schijnbaar naadloos integreren van steeds meer technologieën een waaier aan door al die losse fabrikanten niet meer te anticiperen gevoeligheden op.
  2. En ook en vooral, mijn gebruiksintensiteit van deze spullen is enorm, en veel hoger dan 5 of 10 jaar terug. Dus het slijt allemaal veel harder, er zijn statistisch veel meer momenten om even pech te hebben, en de afhankelijkheid is veel groter, dus daarmee de frustratie als het even niet lukt. Terwijl ik – dat moet ik dan maar toegeven – niet meer het geduld noch de tijd heb om een heel weekend te prutsen tot iets het weer doet.
downgraden
De situatie is ironisch. Eindelijk lijk ik aangekomen in het communicatie-Walhalla waar je altijd en overal alles en iedereen kunt bereiken op alle manieren en altijd en overal toegang hebt tot alle informatie alle muziek, films en tekst ter wereld. Een droom! Zoiets simpels als Google Maps op je telefoon was nog maar zo kort geleden nog pure Star Trek. Maar het enige wat ik kan denken is: beam me down, Scotty – not up. Misschien wil ik wel downgraden. Ik verlang nu regelmatig intens naar een jaar zonder wat dan ook met knoppen of waar stroom op staat - ik ben benieuwd of iemand dat herkent. Hoewel ik heel blij ben dat ik dit stukje even in de trein heb kunnen typen…

Labels: ,


Reacties:
Awww :( pfff ik kan me ook altijd zo ergeren als er iets niet werkt, maar aan de andere kant heb ik dan opeens tijd voor andere dingen.

Zoals laatst toen het internet er weer eens uitviel bij mijn vriend (blijkbaar was het een KPN storing, maarja, die wordt dan ook gedeeld met iets van tien mensen daar) en toen zijn me waar een dagje naar de dierentuin geweest :P.

Vorig jaar zijn mijn nog-geen-jaar-oude laptop en fototoestel opeens kapot gegaan. Fototoestel was iets met de lens die niet meer naar binnen wilde en uiteraard viel dat niet binnen de garantie. Laptop was een goedkope van de Lidl, maar ik had wel serieus verwacht er langer dan een jaar mee te doen. Dat was dus ook slechte karma.

Dit jaar heb ik nog nergens last van gelukkig. en ik hoop het maar want ik heb momenteel geen backup van mijn tekeningen e.d. Vriendlief wil een NAS gaan aanschaffen, kan ik het daar op zetten als we samenwonen binnenkort. Ik wordt altijd een beetje bang voor m'n vriend die een beetje gadgetfreak is en dus graag supermoderne apparatuur heeft. Maar hij maakt van een boel dingen weinig gebruik. Hij moet dit jaar weer een nieuw abonnement afsluiten voor de telefoon en nou wil hij graag gaan minderen maar wél een nieuwe telefoon. Dus ik vraag zo: wat is er mis met je iPhone? 'Ja er komen waarschijnlijk geen updates meer voor de eerdere iPhones ook al is dit de een-na-laatste versie.' en 'sommige dingen doen het niet meer zoals het mute' knopje. Dus ik kijk naar mijn eigen telefoon en lach. Het is een vrij simpele telefoon waarmee ik niet internet, alleen bel en sms en gebruik als wekker. Ik heb er nooit last van gehad in de drie jaar dat ik hem heb. Ja, zijn iPhone is wel grappig met apps als starwalker of het handige internet. Maarja, als we gaan winkelen checkt hij wel 3 x zijn mail. Onnodig als je het mij vraagt.

Ik houd wel van sommige nieuwe techniek, maar ik heb het gevoel dat het ons een beetje boven het hoofd gegroeit is. Ja we kunnen er veel mee, hebben we het ook echt nodig? Zonder zijn NAS en mediaplayer konden we ook al films op de tv kijken, met een simpele HDMI kabel naar de computer. En dát vond ik al superdeluxe. Soms dan ben ik bij mijn ouders en denk ik: wát een rust, geen duizend digitale mogelijkheden...en een langzame computer zodat ik er toch niet op hoef. Heerlijk gezellig in de achterkamer zitten kletsen.

Dus ja ik ken je gevoel wel een beetje :)
 
@ Petra: ja, super herkenbaar dus! Leve de dierentuin en Cleo-feestjes :-)
 
Ja, laten we met zijn allen gaan downgraden! (zeg maar een modern woord voor onthaasten, dan gaan mensen weer met elkaar kletsen in de trein ipv allemaal met hun Iphones en notebooks in de weer... I like that!)
En over die kwaliteit: Tja, die fabrikanten zijn inmiddels gewend (of sturen er opaan) dat de consument elk jaar/elke twee jaar weer iets nieuws wil, dus maken ze ook apparaten die maximaal een of twee jaar meegaan... Herinner je de eerste Nokia's nog? Die doen het waarschijnlijk nog steeds, maar wij willen natuurlijk met zo'n koelkast (en met zo'n vreselijke ringtone) niet gezien (resp. gehoord) worden... ;-)
 
@Evelien - ik zou nooit meer de zelfdiscipline op kunnen brengen denk ik om een telefoon zonder mail te nemen, hoe relaxt me dat ook lijkt. 't is waar de je er de he-le dag mee loopt te spelen. Benieuwd hoe de generatie van jullie kindje hier later mee om zal gaan...
 
Een reactie posten



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Hyvesbabes