Krossblog

stiekum
Bijna een kwart van de nummers op de hitlijsten zijn covers. Rihanna, de Black Eyed Peas en Shakira staan op dit moment in de top 40 met geleende muziek. Ik vind dat helemaal niet erg! Het is een leuk om je stiekum te herinneren hoe je het nieuwste nummer voor het eerst op de radio hoorde als menneke van zes - toen de meesten op de dansvloer nog niet geboren waren. Ik ben benieuwd wanneer de Beatles gerecycled worden.

love hurts
Ook van toen: Love hurts, het ultieme Orbison-nummer. De tekst lijkt de grootste onzin als alles voor de wind gaat. Maar oei wat is het waar als het misgaat. Het mag dan lente zijn, ik zie het nu veel om me heen. Waarom is liefdesverdriet eigenlijk zo waanzinnig pijnlijk, en veel intenser dan bijna alle andere ervaringen? Het is naar het schijnt zelfs te vergelijken met de nachtmerrie van afkikken van heroine...

natuurlijk infuus
Dat is geen toeval: verslaving is een natuurlijk proces! Een fuik die de natuur doelbewust voor ons heeft opgezet. Als het echt klikt met iemand worden we beloond met een natuurlijk infuus van euforie - verliefdheid. Maar in het geniep zakt tegelijk het peil van enkele balancerende stoffen in ons hoofd. Als we de ander even niet zien worden we al gek. We hebben geen keus: we moeten alles doen om samen te zijn. En dat is precies de bedoeling. Geen drive is in de evolutie zo essentieel als paarvorming, belangrijker nog dan zelfbehoud. Dus trekt de natuur alle registers open om een kansrijke match te behouden. De weg terug is in een afgrond veranderd.

wat is het beste?
Het grote voordeel is dat we luchtig over bijzaken heen kunnen stappen als rondslingerende sokken, altijd te laat komen of vervelende schoonouders. En dat we niet meteen bij de eerste de beste gelegenheid man (m/v) en muis verlaten voor een ander. Maar er is ook een prijs. Objectief zijn is bijna onmogelijk als het écht tegen zit, of zelfs uitgaat. Heeft de relatie nog een kans? En is het wel zo'n goeie match? De genen willen maar één ding. Maar wat is het beste voor jou?