Krossblog

Ik mocht als proefpersoon bij Buzzer weer gratis naar een nieuwe speelfilm: The Constant Gardener. Als buzzer moet je daarna een rapportje maken en je vrienden aansteken. Hieronder twee vliegen in één klap...

het verhaal
Justin Quale, een keurige Britse diplomaat houdt een zouteloos praatje voor een zaal vol jonge rookies. Eén meisje, Tessa, is wars van alle conventies en gaat fel in debat over het Irakbeleid. Het publiek maakt zich geïrriteerd uit de voeten, want echte idealen horen niet thuis bij het corps diplomatique. Maar Justin valt als een blok voor haar, en zij voor hem. Ze gaat met 'm mee als hij op het Britse consulaat in Kenia gaat werken, en zet zich direct met volle overgave in voor de gezondheidszorg in de streek. Maar de romance is gedoemd, want al vanaf het begin van de film weten we dat Tessa een jaar ofzo later vermoord wordt aangetroffen in een jeep in Afrika. De film gaat over de wanhopige zoektocht van Justin waarom zijn vriendin zo aan haar einde moest komen. De film wordt volgens de bekende thrillerstijl in niet-chronologische blokken verteld. Het effect is dat de goeie en slechte tijden steeds pal naast elkaar staan. Dat helpt om mee te voelen met Justin. Die mag zichzelf verwijten dat de strijd van Tessa grotendeels langs hem heen is gegaan. Hij had meer oog voor het kweken van eindeloos veel soorten planten.

boodschap
Over het plot ben ik dubbel. Uiteindelijk gaat het over het cynisme waarmee de armsten door farmaceutische bedrijven worden geëxploiteerd, met medeweten van overheden daar en hier. Maar het complot blijft tamelijk mistig, en de schaal van dit soort toestanden wordt niet echt duidelijk gemaakt (terwijl die ongetwijfeld erg groot is). Wat wel blijft hangen is hoe kwetsbaar de slachtoffers zijn, de miljoenen wezen, tienermoeders, ouden van dagen wiens leven maar zo weinig waard blijkt.

sfeer en acteurs
Wat ook met liefde is gebracht, en de film helpt dragen zijn fragmenten die inzoomen op cultuur en landschap, en de soundtrack. Filmische effecten zoals het ruw uit de hand filmen van een zee van indrukken in de steden en sloppenwijken, en wat truuks met overbelichting bij romatische scenes liggen er dik bovenop, maar missen hun doel niet. Het wordt sterk als ook Justin steeds meer achtervolgd denkt(?) te worden. Elk detail straalt vanaf dan gevaar uit. De acteurs (hoofdrollen van Ralph Fiennes en Rachel Weisz) werken hard, maar de overmacht van de omstandigheden dreigt ze telkens weer tot tragische figuranten te maken. Of is dat juist de bedoeling?

conclusie
Maar eigenlijk heb je niet zoveel aan een standaard filmbespreking als deze. Want ondanks misschien een aantal zwakkere punten gaat het er vooral om of je je laat meevoeren naar die huisjes van golfplaten. En of het je wat doet dat zij daar nog altijd zoveel van onze rekeningen betalen. Zo ja, dan kan ik je de film warm aanbevelen.

The Constant Gardener (2005)
Regie: Fernando Meirelles
Naar een boek van John le Carré
www.theconstantgardener.com
Draait in bioscopen in alle grote steden