zondag 13 november 2005
De trein, zo gek nog niet
bavianen
Er is nog nét een plaatsje vrij in de intercity naar Amsterdam. Geen wonder, want de plaats is naast een jonge kerel met blond piekhaar die met een man in pak aan het bekvechten is. Twee dreigende bavianen. De jongen lijkt om één of andere reden per se op de plaats van de ander te willen zitten. 'Er wordt hier toch niet gevochten he?' vraag ik onschuldig. Nee, natuurlijk niet. De gok werkt, de rust keert weer, en ik kan veilig zitten.
jaloers
De jongen richt zijn aandacht op het mooie mediterrane meisje tegenover hem. Ze kennen elkaar, collega's op verschillende afdelingen. Elke drie zinnen die ze uitwisselen bevat een toespeling. 'Maar is je vriendin dan niet jaloers?' - 'Ze zegt van niet, dus maar kijken hoe ver we kunnen gaan.' Die vriendin zal inderdaad nog wel verder op de proef gesteld worden. Het meisje verslindt haar collega nu bijna met de meest stralende blik die je ooit gezien hebt. Hun knieën spelen inmiddels een vrolijk spel met elkaar.
Op de roltrap in Amsterdam Amstel is het helemaal bekeken. Hand in hand verdwijnen ze, bijna huppelend, de menigte in.
Er is nog nét een plaatsje vrij in de intercity naar Amsterdam. Geen wonder, want de plaats is naast een jonge kerel met blond piekhaar die met een man in pak aan het bekvechten is. Twee dreigende bavianen. De jongen lijkt om één of andere reden per se op de plaats van de ander te willen zitten. 'Er wordt hier toch niet gevochten he?' vraag ik onschuldig. Nee, natuurlijk niet. De gok werkt, de rust keert weer, en ik kan veilig zitten.jaloers
De jongen richt zijn aandacht op het mooie mediterrane meisje tegenover hem. Ze kennen elkaar, collega's op verschillende afdelingen. Elke drie zinnen die ze uitwisselen bevat een toespeling. 'Maar is je vriendin dan niet jaloers?' - 'Ze zegt van niet, dus maar kijken hoe ver we kunnen gaan.' Die vriendin zal inderdaad nog wel verder op de proef gesteld worden. Het meisje verslindt haar collega nu bijna met de meest stralende blik die je ooit gezien hebt. Hun knieën spelen inmiddels een vrolijk spel met elkaar.
Op de roltrap in Amsterdam Amstel is het helemaal bekeken. Hand in hand verdwijnen ze, bijna huppelend, de menigte in.
Reacties:
<< Home
De trein is afschuwelijk. Koude stations. Uitvallende en vertraagde treinen. Kortingsregelingen die een aanslag doen op je intellect maar het ergste van alles: Als treinreiziger wordt je behandelt als potentiele crimineel tot het tegendeel bewezen is. Van die griezels die het recht krijgen je aan te houden in een koude verlaten tunnel om je vervolgens je portemonnee te ontfutselen voor een 'vervoersbewijs alstublieft'. En dat dan 3x per rit. Eindeloos overstappen, hollen, haasten, verkommeren en kansloos toezien hoe de NS er een zootje van maakt. Ik HAAT de trein. Ben blij dat ik sinds kort een auto heb :)
# posted by 
: 14 november 2005 om 13:20
: 14 november 2005 om 13:20
Ben het eens met suzanne, maar de mensheid blijft mooi en geweldig om naar te kijken.
Een reactie posten
# posted by : 15 november 2005 om 18:54
: 15 november 2005 om 18:54<< Home
